Cfare mendoni per kete artikull???

Eshte nje e keqe, qe vjen nga geni i degjeneruar, pasi dhe ata quhen shqiptare. Deri ne 90, nuk ishin shume, apo dukeshin sikur nuk ishin shume, por me pas ata u stimuluan dhe u fuqizuan dhe u perhapen si metastaze ne boten shqiptare. Dhe tani i gjen kudo: Ne koke te shtetit, ne pozite apo diku ne opozite, ne institucione, ne shoqeri, ambasadore, diplomate. Eshte nje e keqe me e madhe nga ajo e vete pushtuesit, produkt i te cilit ata jane, apo perpiqen te jene per te perfituar, pasi nje pushtues e ka kohe qendrimin te kufizuar ne token e huaj. Keshtu Shqiperia ka dy lloj atdhetaresh, ata qe e duan dhe e mbrojne ate si vendin e botes se lire dhe qyteteruar, ku e ka vendosur vete zoti. Dhe lloji tjeter, ata me deformimimin mbetes fatal mesjetar, qe vazhdojne ta trajtojne token shqiptare dhe vehten, si nje zgjatim aziatik.

Keshtu etniciteti dhe demokracia shqiptare, vazhdon reaksionin zinxhir te shperberjes nga brenda , ne dirigjimin Berisha, hapur apo mbas kulisave. Nje Haxhi Qamil i sukseshem, jo nga fshatrat e Tiranes, por i zbritur nga nje fshat i harruar midis maleve, tutje ne skaj te Shqiperise.

Shperberja e madhe filloi kur u zyrtarizua vendosja e botes shqiptare ne hapesrat islamike afrikano-aziatike. Te inkurajuar nga kjo, haxhiqamiliste te konservuar, bashkuar me llumin komunist dhe sharlatane te shumte, mbledhur rrugeve, filluan marshimin asgjesues drejt institucioneve demokratike dhe simboleve te kombit dhe krahas kesaj rehabilituan dhe vendosen neper piedestale, figura te tradhetise historike shqiptare. Kur historiografia perendimore e ka monumentalizuar ne shekuj vepren e heroit tone kombetar, Skenderbe, neper qytetet dhe kryeqytetet e veta, qenie te shemtuara shqiptare, si ndonje Klosi, qe dikur ka cuar miqte e vet, ne birucat komuniste, zagarepsen mbas ndonje dokumenti apo libri subjektiv, per te theksuar dhe me shume shemtine e vet historike.

Duke vazhduar te godasin Skenderbene, kete simbol te madh te mbrojtjes te etnise shqiptare, ata perpiqen te formezojne per me tej Shqiperine europiane, ne nje shtet aziatik. Berisha as pervjetoret e medha nuk ja permend Skenderbeut dhe hesht per vepren e tij.

Dhe Enver Hoxha, vete e kish kuptuar, qe po ti hiqje Shqiperise Gjergj Kastriotin, ajo do te perceptohesh nga bota e gjere si nje germadhe e shemtuar orientale.

Ne goditjet qe i behen Gjergj Kastriotit, mbajne nje heshtje aprovuese dhe nga amalgama orientale komuniste si Qose, Agolli, Fuga etj. etj.

Dhe kur I. Qemalit menduan ti heqin emrin nga universiteti, midis shqiptareve pati shume dhe nga kjo specia e osmanizuar, qe u pozicionuan me egersi ne mbrojtje te tij. Dhe ne tere kete zallamahi ja ku na del dhe nje nip «patriot» nga Italia, qe nuk dinte as shqip, kur arbereshet tane atje per 500 vjet e kane ruajtur ate. Del qe dhembjen e vetme per kete pinjoll e perben meraku per te poseduar tokat e pamata qe ka zoteruar gjyshi kur ka qene ne krye te shtetit osman.

Sic e permend dhe vete I. Qemali te librin autobiografik, Kujtime, ai i ka sherbyer gjate gjithe jetes se tij me besnikeri, shtetit uzurpator osman, ne instancat e tij me te larta. Ai dhe shume shqiptare te tjere, ne sherbim te perandorise osmane, kontribuan ne asimilimin shpirteror dhe territorial te Shqiperise nga Turqia. Dhe kur shteti osman u zberthye i teri, I. Qemali hidhet ne Shqiperi dhe ben aktin formal te ngritjes se flamurit. Formal, se pari, mbasi Turqin e zbuan shtete shtete fqinje dhe ne vazhdim na mbrojten fuqite e medha, nga aneksimi i fqinjeve dhe se dyti, brenda ketyre kufijve Shqiperia vazhdoi te funksionoje si nje Turqi e vogel e drejtuar nga bejleret tane orientale, nje nga te cilet ishte dhe vete I. Qemali. Ai flamur do kengezpnte, nqse do te ngrihesh nga nje dore, qe luftoi nje jete te tere, me pushke dhe pene per memedhene.

Por akti i ngritjes se flamurit, ka nje permbajtje te madhe historike, pasi rikonturoi Shqiperine si shtet me vehte. Dhe ky moment lidhet me emrin e I. Qemalit. Dhe per kaq duhet permendur ky emer.

Me te njejten mendesi jeniceresh qe sulmojne Skenderbene, keta shqiptare te deformuar, sulmojne dhe Kadarene. Midis tyre Agolli, ndjehet, me vital se ne kohen e Enverit, kur vringellinte shpaten e tij mbi kokat e shkrimtareve te ngrate, aty dhe Kadarese. Kujtoj terbimin me te cilin i u kundervu ai, Kadarese per Tabir sarajin (Pallatin e endrrave).

Ne listen e gjate te remihsave ne themelet e kombit shqiptar, ka vendin e vet ne rreshtat e para dhe «historiani»Uran Butka dikur Uran Alicka. Me ndryshimin e sistemit Urani ndryshon dhe mbiemrin.

Turkoshakun 24 karat, Mehdi Frasherin, minister ne qeverine e I. Qemalit, «historiani»yne, na e paraqet si ideollogun e kombit. Ne librin teper voluminoz per Medi Frasherin, turku nuk ndihet fare si pushtues, pasi ate pozicion e ka marre vete Mediu me shoke. Prandaj Mediu sipas librit te «historianit» alicka-butka, ne korrik te 1908 nuk ben thirrje per tu cliruar, por ne te kundert i thote shqiptareve: « Dyfeket, jataganet, thikat, thyejini!» (nuk la as nje mjet per shqiptarin, per te prere dhe buken. shen. autorit). Fyerje e shemtuar kjo, qe i ben ai, vecanerisht xhaxhait te vet, Naimit, ketij rilindasi dhe shqiptari te madh. Keshtu Rilindja shqiptare, trajtohet nga keta, si armiqesore, pasi ajo e drejton penen dhe shpaten kunder atij pushtuesi, ku ata gjenden te rreshtuar.

alicka-butka, na mbledh dhe ca si vehtja (aty dhe Mitro Celen: gjej dere e futu) dhe arrin te beje Medi Frasherin apo Lumo Skendon e «Klubit te Selanikut» te Cajupit, bashkohes i Mediut dhe i cili e njeh mire ate, qytetar nderi te Permetit!. Mbas kesaj te duket sikur Permeti eshte gremisur tutje andej nga Anadolli. Dhe kjo ndodh kur muzeu i poetit dhe veprimtarit te madh rilindas Cajupi ka kohe qe eshte grabitur dhe shkaterruar.

Mos afrimi i arberesheve nga atdheu i tyre, qe per 500 vjet i kane ruajtur gjuhen dhe shpirtin atij, ben qe ata te ndjejne qe Shqiperia vazhdon te jete e pushtuar ashtu si dikur. Ne kete atdhe ku shteti me perberjen dhe drejtimin qe ka, stimulon aty dhe heshturazi shkaterrimin e monumenteve te identitetit kombetar, sic jane kishat mijevjecare dhe afresket e tyre, duke i lene fare pa mbrojtje. Shemtia e gjithe kesaj, vazhdon me ate, qe dhe vete ben cudi dhe ndjen neveri per kete lloj specie, qe nuk i perkasin asnje lloj racerace, por i intereson qe ti cfrytezoje me sa te mundet. Kujtoni si u priten dhe u percollen nga Egjypti dhe Arabia Saudite, Saliu me Jpzin.

Drejtim tjeter i rrenimit kombetar shqiptar eshte hedhja balte apo heshtja qe mbahet karshi deshmoreve dhe heronjeve qe rane ne lufte per liri gjate luftes se dyte boterore, vecanerisht per ata qe u ndodhen ne krahun komunist. Duhet thene, qe komuniste dhe simpatizante te komunizmit, kane qene deri ne vitet 60-70 shume personalitete te kultures dhe shkences boterore ne perendim. Kjo si rjedhoje e barazise sociale qe progandonte ideologjija e tij dhe shpenzimet kolosale qe bente shtetet komuniste, qe bota tjeter, te hante sapunin per djath. Dhe ne Shqiperine feudale te asaj kohe diferencimet sociale ishin ekstreme dhe per me teper kjo lufte lidhesh dhe me clirimin e vendit. Dhe me pas, nqse ata do te kishin mbetur gjalle, shumica e tyre do ish asgjesuar, apo dergjur pa fund birucave te komunizmit. Perdhosja e varrezave te te reneve per liri, apo perciellja me heshtje, ne vend te nderimit te tyre, nuk behet vec nga mercenare, qe shesin dhe nenen e vet, apo ish komunista me karrige, te cilet i ndihmoi kjo per tu kacavirur ne deget e pushtetit tjeter pervers. Dhe prezenca e tyre, ne ceremonine e festes kombetare shqiptare, te krijon ndiesine e qenieve te percudnuara te rikthyera, te nje pushtuesi te erret.

Mbetet nje peng imadh shqiptar, qe ata qe u gjenden ne krah te Enverit, apo poshte tij, te perdorur nga ai si arme vrastare, nuk e kane marre ate qe meritonin. Nuk eshte hakmarrje, por vec nje drejtesi - ballsam shpirteror. Dhe eshte per te qeshur hidhur, kur mendon qe vete Enveri (pamvaresisht nga etiketimet paranoike qe i adresonte atyre), ka bere shume ne kete drejtim duke asgjesuar shume nga keta bashke - kriminela.

Keta kriminele apo spiune te mbartur nga komunizmi, ose i gjen perseri midis atyre qe drejtojne tani, ose afarista te pasur, ku vehten e ndjejne ata moralisht dhe profesionalisht me lart nga shume nga lloji i atyre qe drejtojne sot. Dhe tragjedia kombetare shqiptare, vazhdon dhe thellohet dhe mbetet pa rrugedalje me ate, qe ata kane te drejte.

Kur vendin tim ma zyrtarizojne si nje vend oriental dhe me fyejne dhe poshterojne heronjte dhe simbolet e kombit tim, duke i zevendesuar ata me mercenare apo pushtues dhe ku ligjin, per cdo gje e ben te gjithe Maliqi, krahasuar kjo dhe ne kontekstin kohor, ndjej, qe vendi im kalon periudhen me te veshtire te historise se tij.