"Bindju ti Xhemalit që të shpëtosh"

Sot në mëngjes herët dëgjova një të trokitur në derë. E hapa dhe shikoj një çift të veshur mirë dhe me buzëqeshje në fytyrë. Burri foli i pari:

“Mirëmëngjes? Unë jam Qazimi, kjo Maria.”

Maria: “Mirëmëngjes! Kemi ardhur të të ftojmë të vish të lëpish bythën e Xhemalit me ne.”

Unë: “Si qe kjo?! Ça flisni mër? Kush osht ky Xhemali, e pse u dashka të vikam me ju për t’i lëpi bythën?!”

Qazimi: “Po nëse i lëpin bythën Xhemalit, Ai të jep 100 milionë lekë, dhe nëse nuk ia lëpin, Ai të zhdëp keq në dru.”

Unë: “Ça thu mër dak? Ka ardh gjo nai mafie në lagje?!”

Qazimi: “Oh jo, përkundrazi, Xhemali është bamirës dhe shumë i pasur. Në fakt Xhemali është ai që ka ndërtuar këtë qytet. Xhemali është pikërisht pronari i këtij qyteti. Ai mund të bëjë çfarë të dojë këtu dhe ajo që Ai do është të të japë ty 100 milionë lekë, por Ai nuk mund ta bëjë këtë n.q.s. ti nuk i lëpin më parë bythën.”

Unë: “Po kjo s’ka kokërr kuptimi, mër ti. E pse...”

Maria: “...Kush je ti që vë në dyshim dhuratën e Xhemalit? A nuk i do ti 100 milionë lekët? A nuk ia vlen t’ia lëpish bythën Xhemalit për 100 milionë lekë?”

Unë: “Ore jeni në vete ju, apo më bojn veshët mu?”

Qazimi: “Po eja pra me ne t’ia lëpijmë së bashku bythën Xhemalit”.

Unë: “Po çne i her? Ia lëpini shpesh bythën Xhemalit kshu?”

Maria: “Ua, po si jo, tërë kohës...”

Unë: “Dhe i keni marrë 100 milionë lekët?”

Qazimi: “Shiko, lekët nuk i merr nëse nuk ikën nga qyteti.”

Unë: “Po mirë pse nuk keni ik ka qyteti, që të merrni lekët?”

Maria: “Po nuk mund të ikësh nga qyteti po s’të dha leje Xhemali, se po ike pa leje, nuk i merr lekët dhe Ai të zhdëp keq në dru.”

Unë: “Po mirë, meqë ra fjala, a njifni ju nanjonin që i ka lëpi bythën Xhemalit, që ka ik nga qyteti dhe që i ka marrë këto 100 milionë lekët?”

Qazimi: “Po ja, nëna ime ia ka lëpirë bythën Xhemalit për vite me radhë. Ajo iku nga qyteti vitin e kaluar dhe besoj se do i ketë marrë lekët.”

Unë: “Beson?! Po pse kshu, nuk keni fol më bashkë, që ta dish sak a i ka marrë lekët a jo?”

Qazimi: “Po sigurisht që s'kemi folur më, Xhemali nuk e lejon një gjë të tillë.”

Unë: “Po pse mendo ti që Xhemali ka me t’i dhon lekët kur ti nuk paske fol kurrë me nonji që supozohet se duhet t’i ketë marrë lekët masi ka ik ka qyteti?”

Maria: “Po shiko, Ai të jep disa lekë në fillim para se të ikësh. Herë të rritet rroga në punë, herë fiton ndonjë llotari, herë gjen lekë në rrugë.”

Unë: “E ça lidhje kanë këto me Xhemalin?”

Qazimi: “Po Xhemali njeh njerëz.”

Unë: “Nigjoni, mu gjithë kjo punë po m'bi erë.”

Qazimi: “Po janë 100 milionë lekë, vërtet ke ndërmend t’i rrezikosh ashtu kot? Dhe kujdes, sepse po nuk ia lëpive bythën Xhemalit, Ai do të të zhdepë keq në dru.”

Unë: “A ma rregulloni i takim sy më sy me kët Xhemalin, që ta sqaroj vetë kët punë...”

Maria: “Askush nuk e sheh Xhemalin, askush nuk i flet Xhemalit.”

Unë: “Ou?! Po si ia lëpini bythën?

Qazimi: “Disa herë i japim një të lëpirë dorës sonë dhe mendojmë për bythën e Tij. Herë të tjera i lëpijmë bythën Thanasit, dhe ky ia përcjell Xhemalit për ne.”

Unë: “Po Thanasi kush o?!”

Maria: “Një miku ynë i mirë. Ai është që na mësoi gjithçka rreth Xhemalit. Ne i hapëm derën dhe e futëm në shtëpinë dhe jetën tonë.”

Unë: “E si nodhi, i besut ashtu ashiqare fjalës së tij se ka i Xhemal, se Xhemali kërko që t’i lëpini bythën dhe se Xhemali do ju shpërblejë për kët pun?”

Qazimi: “Jo, jo. Thanasi ka një letër që e ka marrë nga Xhemali vite më parë dhe aty sqarohet gjithçka me hollësi. Ja një kopje e letrës. Shikoje vetë.

Nga Tryeza e Thanasit

1. Lëpi bythën e Xhemalit dhe Ai do të të japë 100 milionë lekë kur të ikësh nga qyteti.
2. Mos abuzo me pijet alkoolike.
3. Hyja në dru atyre që nuk janë si ty.
4. Ha siç duhet.
5. Xhemali e diktoi vetë këtë listë.
6. Hëna është prej djathi.
7. Xhemali ka gjithnjë të drejtë.
8. Laji duart pasi mbaron punë në nevojtore.
9. Mos pi alkool.
10. Sallami shoqërohet vetëm me bukë.
11. Lëpi bythën e Xhemalit, përndryshe do zhdëpesh keq në dru.

Unë: “Ej, kjo letra paska stemë blloku me emrin e Thanasit.”

Maria: “Po normal, Xhemali nuk kishte letër.”

Unë: “Seç kom i parandjenjë që po ta shof më tej ka me dal që dhe shkrimi osh i Thanasit...”

Qazimi: “Po natyrisht, Xhemali thjesht e diktoi atë.”

Unë: “Po sikur m'thatë shpar që asnjoni s’e shef Xhemalin!...”

Maria: “Tani jo, po vite më parë Ai i shfaqej disa njerëzve të caktuar."

Unë: “D.m.th. ky qeka i bamirs që i shfaqet "njerzve të caktum" dhe ia hy tjetrit m'dru vetëm pse tjetri s’prano me i lëpi bythën?!”

Maria: “Ky është vullneti i Xhemalit dhe Xhemali ka gjithmonë të drejtë”

Unë: “E si e qite kët?”

Maria: “Po pika 7 thotë që Xhemali ka gjithnjë të drejtë. Kaq më mjafton!”

Unë: “Po sikur ta ketë shpik Thanasi tërë kët punë.”

Qazimi: “S’ka mundësi. Pika 5 thotë se Xhemali e diktoi vetë listën. Pastaj dhe pika 2 thotë që të mos abuzojmë me pijet alkoolike, pika 4 thotë të hamë siç duhet dhe pika 8 thotë të lajmë duart pasi dalim nga nevojtorja. Të gjithë e dinë që këto janë gjëra të drejta, kështu që dhe pikat e tjera duhet të jenë të vërteta."

Unë: “Po pika 9, që thotë mos pi alkool, bi ndesh me pikën 2, ene pika 6 thotë që Hona është prej djathi, gjo që osht trapllik kok e kom”.

Qazimi: “Nuk ka kontradiktë mes 9-ës dhe 2-shit, 9-a e sqaron 2-shin. Kurse për sa i përket 6-ës, ti nuk ke qenë ndonjëherë në Hënë, kështu që nuk ke si ta dish a është prej djathi Hëna apo jo.”

Unë: “Po është verifiku tashmë prej shkencëtarëve që Hona është shkëmbore ene kjo s'ka fije dyshimi...”

Maria: “Po ata nuk e dinë nëse shkëmbi ka ardhur nga Toka apo nga hapësira, kështu që ajo mund të jetë prej djathi.”

Unë: “Nigjo, ekspert nuk jom, po kjo teoria se Hona qeka shkëput nga Toka është rrëzu këtu e qyshkuri. Masnej edhe sikur mos ta dinim se nga ka ardh materiali shkëmbor i Honës kjo nuk e bo atë prej djathi!”

Qazimi: “Ha! Sapo e pranove që shkencëtarët bëjnë gabime, por ne e dimë që Xhemali thotë gjithnjë të vërtetën”.

Unë: “Jo re!”

Maria: “Po natyrisht, sepse e thotë tek pika 7."

Unë: “Pra ti po thu që Xhemali ka të drejtë se lista thotë ashtu, dhe lista është në rregull sepse e ka diktu Xhemali, dhe ne e dimë që e ka diktu Xhemali, sepse e thotë lista? Nuk të duket pak si rreth vicioz ky? Si me thon që Xhemali ka të drejtë, sepse ai thotë se ka të drejtë...”

Qazimi: “E shikon që e kuptove! Është kënaqësi kur tjetri më në fund e kupton siç duhet udhën e Xhemalit.”

Unë: “Nigjo, lene fare! Po ajo puna e sallamit si qe, se s'i rashë m'te.”

Maria skuqet në fytyrë.

Qazimi: “Sallami shoqërohet vetëm me bukë, pa asnjë asortiment tjetër. Kështu ka thënë Xhemali. Çdo gjë tjetër është keq.”

Unë: “Po sikur mos t’kem bukë?”

Qazimi: “Po s’pate bukë, s’ka sallam. Sallami pa bukë është keq.”

Unë: “Po me salcë? Gjizë? Majonezë?”

Maria nis të shfaqë interes.

Qazimi: “Ej kujdes gjuhën! Asortimentet e çdo lloji janë keq.”

Unë: “D.m.th. as që bohet fjalë për nai gjellë lakre me copa sallami sipër e nai gotë raki?”

Maria mbulon veshët me duar: “Ç’janë këto që thotë ky. Ua i mbylla veshët la la la la la la la...”.

Qazimi: “Ç’janë këto sende të neveritshme. Vetëm ai që ka marrë udhën e ligë ushqehet me gjëra të tilla...”

Unë: “Pse mër jau. Osh super, unë e boj shpesh ashu.”

Marisë i bie të fikët.

Qazimi kap Marinë: “Sikur ta dinim që ti ishe “nga ata”, nuk do të kishim qëndruar më kot këtu një orë. Kur Xhemali të të zhdepë në dru, aty do të na kesh dhe ne duke numëruar lekët e duke qeshur me ty. Por meqë kam zemrën e madhe unë do t'ia lëpij bythën Xhemalit dhe për ty, që të shpëtosh nga kjo gjëmë që po i bën vetes."

Aty Qazimi dhe Maria u larguan me hap të shpejtë për të përhapur diku tjetër fjalën e Xhemalit e për të thirrur njerëzinë në xhemallëk.

hahahhahahahhahahhaah, te hengert o Lek se me shkrive....