Më mirë të duash apo të të duan?

Si mendoni ju eshte me mire te duash apo te te duan? Une kesaj pyetje nuk mund t'i jap dot pergjigje madje me ka vene ne dileme per vete. Zakonisht te duash dhe mos te te duan eshte vuajtje. Por dhe te te duan e mos t'i duash vetem sepse ndien meshire per gjendjen e tij eshte serisht vuajtje.
Cfare do benit ne nje rast te tille?
Do ndaheshit?
Do vazhdonit lidhjen?

ps.po e inaguroj kete forum me nje teme qe e kam hapur kohe me pare dhe qe ende nuk e kam zgjidhur 'dilemen'

*Anxhi* wrote:Si mendoni ju eshte me mire te duash apo te te duan? Une kesaj pyetje nuk mund t'i jap dot pergjigje madje me ka vene ne dileme per vete. Zakonisht te duash dhe mos te te duan eshte vuajtje. Por dhe te te duan e mos t'i duash vetem sepse ndien meshire per gjendjen e tij eshte serisht vuajtje.
Cfare do benit ne nje rast te tille?
Do ndaheshit?
Do vazhdonit lidhjen?

ps.po e inaguroj kete forum me nje teme qe e kam hapur kohe me pare dhe qe ende nuk e kam zgjidhur 'dilemen'

Ahhh Anxhi tani na hape nje pune krejt te madhe.

Eshte nje teme shume e komplikuar qe nuk i gjendet as koka as kembet ndonjehere, mesa kam pare njerezit duhet te shkojne me rrjedhen e jetes.
Tani historia e njerezimit dhe gjithashtu eksperiancat na kane mesuar qe gjithmone njeri e do me teper tjetrin ne kete bashkim dashuror si mund ta themi.
Vertet ne te dyja menyrat qe permende eshte e dhimbshme, mbasi te te duan me teper dhe ti mos te kesh te njejtin ndjenje eshte vertet nje mjerim i shpirtit, por edhe kur ti do dike dhe partneri tjeter nuk shpreh te njeten ndjenje.
Ka shume raste te tilla, por per mua personalisht nuk do te qendroja ne nje maredhnje te tille, mbasi nuk do te sillte asnjegje tjeter vecese nje varferi shpirterore, mentale dhe fizike. Kjo nuk do te influenconte vetem cifitn por edhe njerezit qe jane rreth tyre, si p.sh femijet po kishin apo edhe familjaret e aferm.
Une per vete do te ndahesha kategorikisht sikur te dyja menyrat te kishin nje pasjoe tek mardhenjet e kesaj lidhje, pa diskutim mbas disa komunikimesh te cilat do te shtjellonin ku ishte problemi. C'do gje edhe sikur mos te perfundosh me ate qe do nuk ka te thote te jesh armiq me te, por c'fare u mungon shume njerezve eshte komunikimi i hapur nga fillimi deri ne fund qe vertet c'fare duan apo c'fare kerkojne si nga jeta ashtu dhe mardhenjet.

Tani ma merr mendja kjo teme do kete te tjera replika me mendime te ndryshme.

Pershendetje Aulona, me vjen keq qe ju futa ne pune. Per mendimin tim nuk eshte dhe aq e lehte t'ia japesh zgjidhjen me nje ndarje; nga ana tjeter sjelljet njerezore jane kaq te ndryshme ne secilin prej nesh. Personalisht jo vetem qe do pranoja qe tjetri te mos me donte kur une te ndieja per te, por do beja cmos ta beja te lumtur. Nese ai do te ndihej keq nga ajo qe une ndieja do beja cmos ta ndrydhja brenda vetes e te mos i bija ne qafe. Megjithate alternativat e kunderta jane te paperjashtueshme. Varet nga situata, pergjegjesite, tipi i njeriut etj etj.

*Anxhi* wrote:Pershendetje Aulona, me vjen keq qe ju futa ne pune.

E thashe me shaka, meqe eshte nje teme pak e nderlikuar.

Per mendimin tim nuk eshte dhe aq e lehte t'ia japesh zgjidhjen me nje ndarje; nga ana tjeter sjelljet njerezore jane kaq te ndryshme ne secilin prej nesh.
Personalisht jo vetem qe do pranoja qe tjetri te mos me donte kur une te ndieja per te, por do beja cmos ta beja te lumtur. Nese ai do te ndihej keq nga ajo qe une ndieja do beja cmos ta ndrydhja brenda vetes e te mos i bija ne qafe. Megjithate alternativat e kunderta jane te paperjashtueshme. Varet nga situata, pergjegjesite, tipi i njeriut etj etj.

Pikerisht Anxhi ndaj thashe qe ky vendim meret mbas shume komunikimesh qe ku eshte problemi thelbesor.
Por nqs c'do gje eshte konsumuar si komunikimet dhe ndjenjat nga njera pale, dhe duket qe nuk mund te shkoj me tutje, atehere partnerit tjeter mund ti duket se tani me teper po e shqeteson ate apo po e mbyt me ate mbikujdesimin te cilin ai/ajo nuk e quan me te vlefshem ose te bezdisshem.
Kjo mbikujdesi qe thua ti eshte me teper tek ne femrat shqiptare mbasi ne e kemi ne gene qe jo vetem te jemi te dashura, por te behemi dhe nje personifikim nene tek partneret tane.
Dashuria qe vertet te jete nje dashuri duhet te jete e dyaneshme, sepse ne mos ne nje menyre ne nje tjeter do te gjej nje carje dhe do te shfryj.

AuLoNa wrote: Pikerisht Anxhi ndaj thashe qe ky vendim meret mbas shume komunikimesh qe ku eshte problemi thelbesor.
Por nqs c'do gje eshte konsumuar si komunikimet dhe ndjenjat nga njera pale, dhe duket qe nuk mund te shkoj me tutje, atehere partnerit tjeter mund ti duket se tani me teper po e shqeteson ate apo po e mbyt me ate mbikujdesimin te cilin ai/ajo nuk e quan me te vlefshem ose te bezdisshem.
Kjo mbikujdesi qe thua ti eshte me teper tek ne femrat shqiptare mbasi ne e kemi ne gene qe jo vetem te jemi te dashura, por te behemi dhe nje personifikim nene tek partneret tane.
Dashuria qe vertet te jete nje dashuri duhet te jete e dyaneshme, sepse ne mos ne nje menyre ne nje tjeter do te gjej nje carje dhe do te shfryj.

Une nuk e di se cfare problemi thelbesor kerkon te 'zbulosh' pas shume e shume bisedimeve kur thjesht ai/ajo nuk ndjen per ty?!
Ne rastin kur ti e do nje njeri, je vetem ti ai/ajo qe ndjen, e je vetem ti ai/ajo qe reagon jashte normave etike ndonjehere, kjo eshte e kuptueshme. Ndjenjat jane me te forta se llogjika. Por kur rikthehet llogjika, a mundet te largohesh plotesisht? Kete serisht e them me bindje se varet. Varet deri ku ka arritur marredhenia mes ketij cifti.
Ne rastin kur ti nuk e do ate njeri, por te vjen keq kur e sheh te vuaje, serisht nuk mund te them se eshte e lehte te jetosh ne nje cift te tille. Edhe ketu varet se ku avancon marredhenia.
Mos flasim pastaj per shuarjen e dashurise. Pra kur dy veta jane dashur shume e me vone, njeri nuk e do me partnerin. Per te ka qene thjesht nje impuls i castit por qe pasojat mund te kene qene te medha.
Eshte nje teme qe nuk ka rrugezgjidhje, e qe sa me shume ta bluash serisht do gjesh dicka qe do te te ktheje prapa ne mendime.
te lesh dike eshte shume e thjeshte, mbase dhe e veshtire, por puna eshte se sa te medha jane pasojat dhe se kush do t'i vuaje ato pasoja.

Mesa duket ky argumentim i kesaj teme eshte midis mua dhe ty sa te vijne edhe te tjere te japin ate mendimin e tyre, deri athere po e vazhdojme bashke kete bisede!

*Anxhi* wrote:
Une nuk e di se cfare problemi thelbesor kerkon te 'zbulosh' pas shume e shume bisedimeve kur thjesht ai/ajo nuk ndjen per ty?!

Mire pra, ajo e po them thelbesore, eshte si thashe edhe me lart ne nje nga postimet e mija, per arsye te komunikimit i cili eshte nje nga pjeset me te rendesishme te c'do shoqerie, jo vetem e nje lidhjeje te perzemert. Nqs ti apo partneri jot shikon qe dicka nuk po vete mire nga ana shpirterore si dhe ajo seksuale, atehere keto duhen diskutuar se c'fare mungon prej te dyve. E di qe ne shoqerine tone sidomos ate shqiptare eshte pak me e veshtire te kuptohet ky mentalitet, por ma merr mendja qe avash avash do te shkojne deri tek ajo shkalle qe ta shikojne dhe ta diskutojne dhe jo ta shikojne si nje problem qe duhet futur poshte rrugicave, derisa ky fenomen apo problem te shperthej ne nje menyre tjeter akti.

Ne rastin kur ti e do nje njeri, je vetem ti ai/ajo qe ndjen, e je vetem ti ai/ajo qe reagon jashte normave etike ndonjehere, kjo eshte e kuptueshme. Ndjenjat jane me te forta se llogjika. Por kur rikthehet llogjika, a mundet te largohesh plotesisht? Kete serisht e them me bindje se varet. Varet deri ku ka arritur marredhenia mes ketij cifti.

Perseri e dhashe kete shembull kur njeri ne kete kidhje e do partnerin tjetr me shume, apo ben me shume per te. Nqs kjo eshte ne nje shkalle shume te vogel midis nje cifti nuk eshte ndonje problem i madh, por nqs ky problem eshte shume i thelle dhe ka nje mase te madhe atehere kur te vjen llogjika duhet rishikuar.
Pa diskutim qe c'do cift nuk do qe te perfundoj dicka menjehere pasi nuk eshte e lehte dhe pa diskutim qe duhet punuar ta mbash kete lidhje me pelqimin e te dyja aneve, per arsyje sepse kur mundohet vetem njeri nuk i le vend tjetrit te japi ate vyrtytin e tij/saj qe te duket i dobishem apo i duhur ne ate lidhje mardhenjesh.

Ne rastin kur ti nuk e do ate njeri, por te vjen keq kur e sheh te vuaje, serisht nuk mund te them se eshte e lehte te jetosh ne nje cift te tille. Edhe ketu varet se ku avancon marredhenia.

Une per vete nuk do te filloja nje lidhje mardhenje ku une mos te doja dike sepse ajo eshte vetem humbje kohe, dhe ne te ardhmen kjo lloj lidhje nuk do demntonte vetem ate qe do te kishte ndjenja per mua, por edhe mua ne te njeten kohe. Mirepo nganjehere sic kemi pare ndjenjat e njerezve ndryshojne ashtu sic ndryshojme te gjithe me kohen.

Mos flasim pastaj per shuarjen e dashurise. Pra kur dy veta jane dashur shume e me vone, njeri nuk e do me partnerin. Per te ka qene thjesht nje impuls i castit por qe pasojat mund te kene qene te medha.

Gjithashtu ka edhe raste ku cifti lidhet per te tjera arsye dhe nuk eshte ne dashuri te menjehershme, por dashuria lind me vone.

Eshte nje teme qe nuk ka rrugezgjidhje, e qe sa me shume ta bluash serisht do gjesh dicka qe do te te ktheje prapa ne mendime.
te lesh dike eshte shume e thjeshte, mbase dhe e veshtire, por puna eshte se sa te medha jane pasojat dhe se kush do t'i vuaje ato pasoja.

Jam dakort, jo vetem kjo teme , por shume tema, sa me teper ti besh kerkime, aq me teper gjen pyetje te tjera qe nuk gjen dot ate pergjigje qe do.

Sic eshte edhe ajo fjala qe pyetet "Pse"?, "Pse'ne se ka gjet as Stereo Spasja" po e ke degjuar.

Komunikimi mund te jete i shkelqyer ne nje cift, nje komunikim i ushqyer ne saje te respektit reciprok, por ndjenja s'ka lidhje me kete aspekt qe ti ke kapur. Dakord, do shtrohen dhe do diskutojne, e pastaj? Do u linde prape ndjenja? Nuk besoj. Nese nje dashuri humbet, apo shuhet, qe eshte rasti i fundit qe une te kam permendur, nuk mund te ringjallet me zor sado ledhatime te dhurohen ne ate cift.
Persa i perket anes tjeter qe ti ke permendur ne postim, se nuk do te lidheshe me nje njeri qe nuk do e kishe dashur qe ne fillim, kush eshte ai/ajo qe do e bente perpos kushteve ne te cilat do te detyrohej qe te pranonte dicka te tille?!

*Anxhi* wrote:Komunikimi mund te jete i shkelqyer ne nje cift, nje komunikim i ushqyer ne saje te respektit reciprok, por ndjenja s'ka lidhje me kete aspekt qe ti ke kapur. Dakord, do shtrohen dhe do diskutojne, e pastaj? Do u linde prape ndjenja? Nuk besoj. Nese nje dashuri humbet, apo shuhet, qe eshte rasti i fundit qe une te kam permendur, nuk mund te ringjallet me zor sado ledhatime te dhurohen ne ate cift.

Komunikim me teper sic e kam thene edhe me lart qe ne qofte se ndodh ndarja mos te jete aq e dhimbshme. Ka te beje shume se ne c'fare menyre njeri nga partneret e merr vesh apo e kupton sesi partneri tjeter e transmenton kete menyre humbje ndjenjash. Nqs edhe te kesh humb ndjenja per partnerin por ke akoma respekt, atehere do mundohesh qe t'ja besh kete tranzicion sa me te lehte, sepse kjo ne te vertete te ben edhe ty te ndiehesh mire.
Pa disktuim nqs ajo ndjenje dashurie shpirterore ka ikur eshte e veshtire ta kthesh perseri mbas, por te pakten nuk humbet ate dashurine shoqerore, nqs kjo ndarje behet ne nje menyre llogjike.

Persa i perket anes tjeter qe ti ke permendur ne postim, se nuk do te lidheshe me nje njeri qe nuk do e kishe dashur qe ne fillim, kush eshte ai/ajo qe do e bente perpos kushteve ne te cilat do te detyrohej qe te pranonte dicka te tille?!

E perdora vetem si nje shembull, dhe se me te tepertat e ketyre shembujve kane qene ne shoqerine tone, dhe jane akoma, te pakten tek ata qe nuk kane ato kushte te vendosin per fatin e tyre, ose eshte e veshtire mbasi nuk gjen vertet ate qe do. Sepse sot nuk eshte vetem ndjenja qe te bashkon me nje partner por shume gjera te tjera qe duhet te jene pajtushme dhe afersisht te perbashketa.

Kot nuk ka dal ajo fjala, "Te tjere duam, te tjere na duan, te tjere marrim".

*Anxhi* wrote:Si mendoni ju eshte me mire te duash apo te te duan? Une kesaj pyetje nuk mund t'i jap dot pergjigje madje me ka vene ne dileme per vete. Zakonisht te duash dhe mos te te duan eshte vuajtje. Por dhe te te duan e mos t'i duash vetem sepse ndien meshire per gjendjen e tij eshte serisht vuajtje.
Cfare do benit ne nje rast te tille?
Do ndaheshit?
Do vazhdonit lidhjen?

ps.po e inaguroj kete forum me nje teme qe e kam hapur kohe me pare dhe qe ende nuk e kam zgjidhur 'dilemen'

Kjo eshte nje pyetje shume e veshtire por une do thosha me mire te kete nje balance ne nje raport dashurie.

Arbon wrote:Kjo eshte nje pyetje shume e veshtire por une do thosha me mire te kete nje balance ne nje raport dashurie.

Arbon, mireseerdhe ne forum! Jam e interesuar te di per balancin qe ti ke dashur te shprehesh ne postimin tend. Cili eshte ky balanc dhe si duhet te menaxhohet?